Χάσατε τόν ἄνθρωπό σας. Βαθύς ὁ πό- νος, μεγάλη ἡ θλίψη σας. Βαριά ἡ ἀθυμία τῆς ψυχῆς σας.
Ὁ Θάνατος εἶναι μεγάλο καί δυσβάστακτο χτύπημα γιά κάθε ἀνθρωπο. Διότι, ὁ θάνατος εἶναι ἀφύσικο, τραγικό καί ἀπαράδεκτο φαινό- μενο γιά τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀνθρώπου, πού δημιουργήθηκε «κατ’ εἰκόνα» τοῦ ἀθάνατου καί αἰωνίου Θεοῦ.
Ἄς μιλήσουμε λοιπόν, γιά τά μεγάλα μυ- στικά τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου, πού μᾶς ἐνδιαφέρουν πάρα πολύ.
Ὁ Θεός δημιούργησε τόν ἄνθρωπο, ὡς τό τελειότερο καί ὡραιότερο δημιούργημά του, τό
ὁποῖο μάλιστα προίκισε μέ μεγάλα καί ἔξοχα πνευματικά χαρίσματα. Ὁ διάβολος ὅμως ζήλε- ψε. Γι’ αὐτό ἔγινε καί ἐχθρός τοῦ Θεοῦ καί τοῦ ἀνθρώπου.
Ἔβαλε σκοπό του νά ἐξοντώσει τόν ἄνθρωπο πράγμα πού πέτυχε χωρίζοντας τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Θεό, τήν πηγή τῆς ζωῆς. Ἔτσι, οἱ ἄνθρωποι ἔξω ἀπό τόν Παράδεισο ἄρχισαν νά πεθαίνουν.
Ὁ Θεός, ὡς Παντογνώστης, προγνώριζε ὅτι ὁ διάβολος θά θανάτωνε τόν ἄνθρωπο. Γι’ αὐτό ἔκανε τήν ψυχή του (τό ἄϋλο στοιχεῖο τῆς ὕπαρξής του) ἀθάνατο. Μέ τό σοφό αὐτό τρό- πο ὁποιοσδήποτε (διάβολος ἤ ἄνθρωπος) θα- νάτωνε τό ὑλικό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ἄυλη ψυχή του, θά παρέμενε ἀθάνατη. Ἔτσι, μέ τό θάνατο πεθαίνει μόνο τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ψυχή του ὅμως παραμένει ἀθάνατη!